مجتمع‌های ابتدای سجادیه؛ پرجمعیت اما آرام است
روابط همسایگی در این مجتمع‌ها پر‌رنگ نیست و مستأجر‌ها شناخت کافی از بقیه ندارند.
کمی بعداز میدان آزادگان وارد محله جاهدشهر و بولوار سجادیه می‌شویم. سمت چپ بعداز گذشتن از زمین‌های بایر، نبش سجادیه۲، پشت سر هم مجتمع‌های مسکونی با معماری یکسان ردیف شده‌اند. هشت‌مجتمع شامل بهاران ۱ و ۲، سجاد، فرهنگیان، کیان، ترنج، شروین و بوستان در این محدوده قرار گرفته‌اند؛ مجتمع‌هایی که آغاز ساخت آن‌ها به اواسط دهه۸۰ بر‌می‌گردد و اولین اهالی آن هم در اوایل دهه۹۰، ساکن خانه نو خود شده‌اند.
منشور آپارتمان‌نشینی
خیابان سجادیه۶ تنها ورودی برای رسیدن به این مجتمع‌هاست و بقیه معابر برای وسایل نقلیه بن‌بست هستند. در همین ابتدای ورودی سه سوپرمارکت، ساندویچی و دو املاک قرار دارد و ساکنان این مجتمع‌ها برای خرید‌های روزانه به این بازار، بازار بین سجادیه۶ و ۸ یا بازار‌های میدان نیایش در خیابان بوستان می‌روند.
اولین مجتمع این خیابان بهاران۲ است که نمای آجر سه‌سانتی دارد و ساکنان آن پشت پنجره اتاق‌ها گلدان‌های شمعدانی و شب‌بو گذاشته‌اند. منشور قوانین ساختمانی از پشت در‌های ورودی خودرو دیده می‌شود. بیست قانون روی پوستری بزرگ نوشته شده است که تعدادی از آن‌ها دیده می‌شود.
سر‌و‌صدا و بازی بچه‌ها در محوطه ممنوع است، زباله‌ها سروقت داخل باکس‌های زباله قرار گیرد، تعمیرات بلوک‌ها بر‌عهده مالکان قرار دارد و باید در این زمینه با مستأجران هماهنگ باشند، استعمال دخانیات در فضا‌های بسته و شست‌وشوی خودرو و فرش در مجتمع ممنوع است.
مجتمع نگهبان ندارد و در‌های آن همیشه بسته است. یکی از مستأجران این مجتمع که دو‌سالی می‌شود اینجا ساکن شده است و تمایلی به گفتن نام خود ندارد، می‌گوید: این مجتمع را رئیس بیمارستان بنت‌الهدی (س) ساخته و بخشی از آن را به مؤسسه میزان واگذار کرده است. بعد از ورشکستگی این مؤسسه، تعدادی از واحد‌ها هنوز سند ندارد و ساکنان در‌حال انجام اقدامات قانونی برای تحویل سند هستند. مجتمع بهاران چند‌سال پیش با کشیدن نرده در وسط به دو مجتمع مجزا تقسیم شد و بهاران یک، در خیابان سجادیه۴ قرار دارد.
مشکلات زیاد خانه‌دارشدن!
مجتمع مسکونی سجاد را شرکت تعاونی مسکن شهرداری ساخته و آذر سال۱۳۹۰ به ساکنان تحویل داده است. نمای این مجتمع سنگ‌هایی قهوه‌ای و کرم‌رنگ است. این مجتمع نگهبان دارد و در‌های ورودی بازند. فضای سبزی بین بلوک‌های سمت راست و چپ قرار گرفته و آب‌نمایی زیبا وسط آن قرار دارد و بچه‌ها برخلاف مجتمع بهاران در محوطه و دور همین آب‌نما بازی می‌کنند. تعدادی از ماشین‌ها زیر بلوک‌ها پارک کرده‌اند و بقیه خودرو‌ها کنار دیوار دو سمت مجتمع پارک شده‌اند که مسقف است. دو نفر از ساکنان قدیمی همان‌جا در‌حال تعمیر ماشین و تعویض لاستیک هستند.
علی پورمحمدی ۵۵ سال دارد و بازنشسته آتش‌نشانی است. چهار‌سال اول عضو هیئت‌مدیره مجتمع بوده و بعد، از مسئولیت کناره‌گیری کرده است. به‌تازگی هم واحد خود را فروخته و در‌حال اثاث‌کشی است. او می‌گوید: زمانی‌که ما به اینجا آمدیم، در بولوار سجادیه ساخت‌و‌ساز بیشتری شده بود.
مجتمع قائم (عج) در سجادیه۳ ساخته شده و نسبت‌به سایر محلات الهیه آبادتر بود. از‌طریق شهرداری برای خرید واحدی در این مجتمع ثبت‌نام کردم و سال ۱۳۹۰ بود که بقیه پرداختی را کامل گرفتند و خانه را تحویل دادند. اما داخل خانه کار زیاد داشت و فقط سفت‌کاری انجام شده بود. مجبور شدم خانه‌ام در میدان معراج را بفروشم و برای این خانه خرج کنم.
تعامل همسایه‌ها کم است
علی‌آقا سقف پارکینگ‌ها را نشان می‌دهد و از زحمتی که برای تعمیر آن‌ها کشیده‌اند برایمان می‌گوید. همان سال‌های اول بعداز برف سنگینی که بارید، سقف پارکینگ فرو ریخت و با پیگیری هیئت‌مدیره دوباره بازسازی شد. اما همه این ساخت‌و‌ساز‌ها هزینه بسیار دارد و ساکنان سایر واحد‌ها از هزینه‌های سنگین مجتمع گلایه می‌کنند.
محمدصادق فرجادفر، بازنشسته شرکت برق است و ۵۷سال سن دارد. او سال۱۳۹۲ ساکن اینجا شده است. می‌گوید: مجتمع سجاد دوازده‌بلوک و ۳۷۸ واحد دارد و هماهنگی بین این تعداد واحد بسیار سخت است. همسایه‌ها تعامل کمی با هم دارند و تعداد محدودی مثل ما با هم آشنا هستند و رفت‌و‌آمد می‌کنند.
بوستانی برای همه مجتمع‌ها
به انتهای خیابان سجادیه۶ که می‌رسیم، بوستان کوچک تازه‌تأسیسی را می‌بینیم که هنوز نهال‌های آن کوچک است؛ فضایی برای بازی کودکان دارد و از دیگر امکانات آن، سرویس بهداشتی است. نبش مجیدیه ۳۲/۸ یا همان سجادیه۴ مجتمع فرهنگیان قرار دارد.
در‌های این مجتمع بسته است و از قدیمی‌ها کسی نیست که درباره این مجتمع بیشتر بگوید. برخلاف سایر مجتمع‌ها که درنهایت چهار یا پنج‌طبقه هستند، این مجتمع دو بلوک ۲۴ واحدی دارد که شش‌طبقه است. آسانسور از امتیازات آن است. روابط همسایگی اینجا هم پر‌رنگ نیست و کسانی که مستأجر‌ند، شناخت کافی از بقیه ندارند. یکی از مستأجران، واحد یکی از قدیمی‌ها را نشانم می‌دهد، اما کسی خانه نیست. بعد از این مجتمع، زمینی بایر و انتهای خیابان نبش سجادیه۴ مجتمع کیان قرار دارد و روبه‌رویش مجتمع بهاران یک است.
کنتور آب مشترک دردسرساز
عباسعلی امیری ۵۸سال دارد و بازنشسته سازمان تعاون روستایی است. از اولین ساکنان مجتمع کیان است. مجتمعی که اول به نام سازمان بوده و بعد با همفکری ساکنان به «کیان» تغییر نام داده است. به گفته او ساخت این مجتمع زودتر از سایر مجتمع‌ها انجام شده است و از سال۱۳۷۸ سازمان تعاون روستایی تصمیم به ساخت می‌گیرد، اما، چون پروژه‌های دیگری هم داشته، ساخت آن تا سال۱۳۹۰ طول می‌کشد.
این مجتمع دو بلوکه ۳۶واحدی و در‌مجموع ۷۲واحد از ۷۰ تا ۸۶متر دارد. نمای آن سنگ‌هایی سفید و زرشکی است. آقای امیری می‌گوید: یکی از مشکلات مجتمع‌های اینجا ناامنی است. هرکدام که مثل ما نگهبان دارد، دیگر با مشکلاتی همچون دزدی و آسیب‌های اجتماعی مواجه نمی‌شود. از دیگر مشکلات مجتمع ما جدانبودن کنتور آب واحدهاست و جمع‌کردن هزینه آب از همه واحد‌ها کار سخت و دشواری است.
مشکلات فراوان زمین‌های بایر
مجتمع مسکونی ترنج، شروین و بوستان نیز در سجادیه۲ قرار گرفته‌اند. انتهای این خیابان بن‌بست است. روبه‌روی این مجتمع‌ها زمین‌های بایر بسیاری قرار دارد؛ زمین‌هایی که برای ساکنان آن مشکل‌ساز شده است.
غلامحسین اکبری، نگهبان مجتمع ترنج، می‌گوید: این سه مجتمع قدمت بیشتری نسبت‌به دیگر مجتمع‌های این محدوده دارند. ترنج را شرکت سیم و کابل خراسان سال۱۳۸۸ ساخته است. شش‌بلوک و ۹۶واحد دارد. از بیشترین مشکلات ساکنان، وجود ضایعات ساختمانی در زمین‌های بایر، حشرات و سگ‌های ولگرد است.
تعداد مستأجران در این هشت‌مجتمع از مالکان بیشتر است و همین تغییر هرساله ساکنان باعث شده است روابط همسایگی شکل نگیرد و درنهایت ساکنان یک طبقه یا یک بلوک در حد سلام و علیک یکدیگر را بشناسند. شناخت‌نداشتن از یکدیگر باعث شده است مطالبه‌گری و داشتن برنامه‌های فرهنگی در این مجتمع‌ها وجود نداشته باشد.
*این گزارش ۵ شنبه ۶ مهرماه ۱۴۰۲ در شماره ۵۲۱ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
سقف خانه «مادر پلنگ برفی» واقعی است 
دانشجو؛ گاهی شلوغ، گاهی آرام 